Vervolg vrede delen

Vrede. Als ik er eenmaal over schrijf, denk ik er meer over na. Vandaag wilde ik naar een fair van een gezellige club, die dat dan weer zo regelt voor een goed doel. Steun en weder-steun zeg maar. Maar de dag startte laat en dat merk je dan de hele dag. Op het gemak aan het ontbijt om half 11 is een uitschieter hier. De vrede was tussen zachtezoon en prinses voelbaar. Zij wilde haar bureau verplaatsen en hij kwam te hulp. Dat bureau is met een vinger te verschuiven, maar de ...rommel eerst opruimen is een andere zaak. En wat kenmerkt zoonlief dan het geduld. Wil je dit nog bewaren? Nee. Dit? Uh, wat is dat? Nee, daar doe ik nooit wat mee. Dit? En zo bleef het gaan. Tot zij 'uitgeput' beneden zat en hij boven de boel trotseerde tot het klaar was. Werkelijk. Staande ovatie. Ons kippenboertje was thuis aangeland en bakte geheel naar sfeer voor ieder een ei, mjammie. Na gedane arbeid is het goed eten.

Ondertussen...mevrouw mailt voor boodschappen, haal ook even de krant please, enne, fruit, ook graag. Tja, doen we ff. Zoals elk jaar in de winkel rond kerst verbaas ik me over het volk wat er rond loopt, maar dit keer vind ik dat erg vroeg. Druk!! Niet te harden. Waar zijn de mensen die gewoon boerenkool of pannenkoeken eten met kerst? Ik kan het niet wennen, die kerst-koopdrang. En wie je ook vraagt, het antwoord is, ik doe niet gek hoor met de kerst. Ik ga nog eens een methode verzinnen om hier onderuit te komen, die shoppende menigte. Of ik ga het accepteren🤨. Genoeg denkstof. Voor we dus naar de fair gingen was het 3uur, maar ok, dan heb je ook in een warme keuken heerlijke koffie en appeltaart. Jammer dat prinses door uitbundigheid viel. Een open knie was minder, al komt er troostend best snel een eind aan leed. Een paar prachtige bloemstukken gekocht, waarvan er één gelijk naar mijn zus gebracht werd, schitterend. De vrede, maar vooral de liefdesband tussen ons bezegelt. Een dag vrij leven. Heerlijk. Met hier en daar wat prikkels op naar een vredige zondag.
Sonschrijft#advent#vrededelen#dag8

De vredige zondag was niet zo lang vergezeld met een wit pak sneeuw. Uit de kerk liepen we er nog door en de kinderen hebben een uur kunnen benutten door sneeuw te gooien en te verzamelen. Toen waren alle schoenen en jassen drijfnat. Een middag op een kluitje is altijd weer een kunst voor de vrede. Dan maar even een gezellig plankje in de shop maken tussendoor de bakjes koffie en de taartjes, die we kregen van een verjaardag😋. Wie niet meer naar buiten móet, kan absoluut beter lekker binnen blijven. Beetje na-mijmeren over de preek of bezinnen op de nieuwe week. Inspirerend leven mag je leren.Sonschrijft#advent#vrededelen#dag9

Reacties

Populaire posts van deze blog

Zaai liefde

Of 't toch zo gaat

Toestand