Of 't toch zo gaat

Of 't toch zo gaat. Ik ben de 10de in de rij. Met die plek ook zeer getroffen. Als jongste, verwend, ach...speciaal plekje, aboluut bemind. Van de tien niet altijd hetzelfde pad lopend, maar lijkend op mn moeder, bin ik zeer hroos op.

Of 't toch zo gaat. Het voorjaar komt eraan. En waar je niet altijd bewust bent van gemis, komt als vanzelf weer een herinnering aan de dag dat we met z'n allen thuis waren bij ons mams. Lijden zette om in het einde van zijn leven, onze zeer liefhebbende vader. Wat had ik het vaak op mijn werk begeleid, maar wat was dit verscheurend anders. Nu weeral 7 jaar geleden. Hij zit in onze gedachten. Een enkele keer bezoeken we zijn graf, maar ach..netjes verzorgd, maar leeg. 


Of 't toch zo gaat. Ik zie hem ineens voor me achter zijn orgel. Zijn stem bijna hoorbaar bij de zang. Wat koester ik dat.
De piano herdenkt mee. De tranen mogen er zijn. En ook een blij hart zo een lieve vader te hebben gehad. Ter nagedachtenis aan hem een mooi lied, wat hij zo graag zong. Met een warme herinnering.

Vader 'k wil gaan reizen

Reacties

Populaire posts van deze blog

Maak het verschil

Zaai liefde