Son's blog

Het valt zo maar uit een witte envelop. De post bracht m, tussen allerlei nietszeggende stukken. Pas in de avond ontdekte ik het.  Verrast opende ik. Met hanenpoten.....take care and God bless you, my dear sponsor. En ploef, een klein, blinkend roze hartje viel in mijn schoot. De foto liet een snoezig meiske zien, die heerlijk was gegroeid. Ik was geraakt, zomaar uit t niets. Voelde een lijntje, wat liep naar onze Chris Angel uit de Filipijnen. Een lijntje van liefde. En prijs God voor dit lieve kind. Samen met nog een meisje, Chamela zit ook zij in m'n hart. Met de wens passend in deze maand, vrede op aarde, de Vrede bij hen.

Maandag..de dag van poetsen. Vandaag ook voor mij. Ik begin de week goed. Mijn uitstel-gedrag moet aan de kaak gesteld. Wat een stapel wordt op mijn dressoir is me een doorn in het oog. En dat is niet van de laatste tijd. Bah, wat kan ik uitstellen. Vorige week las ik in een boekje de remedie voor uitstellen, tja, klonk prachtig, Benedictijns. Regel 1, gewoon beginnen. Klonk beroerd eenvoudig, maar misschien moet ik de beredeneer-kant eens uitschakelen in dezen en inderdaad gewoon beginnen. Zo zat ik dus aan de lap, notulen schrijven van een vergadering van een maand geleden. Half 11 klaar, een streep door m'n lijstje, heerlijk. Hoe ik er op kwam, weet ik niet. De witte was draaide al, het weer was super, zelfs de deur kon open en dat in november. ik was van plan om even een zieke te bezoeken. Ineens zag ik een spinrag in een hoekje en was de bank van z'n plek. En toen... wat ik daar trof? Daar kunnen vieze mensen van dromen;-). Stof, dik grijs, kleffe snoepjes, kastanjes, ba

Het is hier supper gaaf.. Dit smsje krijg ik van onze grote zoon. En jongens van 14 die smsen, daar worden moeders blij van. Had me een jaar terug gevraagd naar snuffelstage en ik had meewarig geknikt en gedacht, tja, van die dingen die moeten. En nu is zoonlief dus op zo een snuffelende stage. De voordelen van een grote familie zijn vele, zo ook hier. Broer in de kippen, broer in de binnenvaart, mam, ik bel oom om te vragen of ik mee mag voor stage. Zo gezegd zo gedaan en het mag, tuurlijk mag t, leuk, zo een schaep van je jongste zus. Twijfel of er genoeg uren gevaren worden, dus andere oom wordt gevraagd ook nog een dag z'n kippenbedrijf te showen. Het eitje valt niet ver van de boom. Een verrijkende dag is het resultaat, met een stralende jongen, die weer binnen stapt. 'Loon' op zak, allemaal tot zijn grote genoegen. De volgende dag wordt meneertje dus opgehaald om naar de boot. Nog even nijp je m en zeg je: "kijk je uit, niet in het water vallen, ook nog een kee