Lach eens wat vaker naar....jezelf

Onze lieve kleine meisje is nogal standvastig. In kledingkeuze wil ze het liefst altijd hetzelfde rokje, hetzelfde shirtje, wie kent t niet, haar fleurige Minnie Mouse shirt. Met wat tact en gewiekst zijn komt moeder een eind. Het is maar hoeveel moeite je er voor wilt doen en hoe hoog je acceptatiebeleid is in dezen. Soms hang ik alvast wat gereed in haar kamer en ze went wat aan het idee, om op een dag toch eens die jurk of dat andere shirt aan te trekken. En soms, tja, dan moet mama's zin.

Vandaag wilde Imke staartjes. Al vaker vroeg ze of ik dat wilde proberen, maar ook hier geldt, aan het haar van Imke geen sores. Dus verfrissend idee, ik gelijk aan de slag. Imke ondergaat het gewillig en broer Siebren volgt het proces aanmoedigend. Twee mooie krulstaartjes sieren haar blonde hoofd. Ze voelt eens en zegt, ik kijk in de spiegel. Stoofje voor de spiegel, Sieb ernaast, en bij de eerste blik schatert ze het uit. Samen lachen ze hartelijk om het koddige gezicht wat het geeft. En ik lach mee. Weest als de kinderen..