Feest
In de herfst aangeland. Dat vieren we met de verjaardag van springzoon, die al weer 14 is geworden. En aangezien hij geen kinderen buiten wil sluiten, vraagt hij er ook best wat. 15😯. Soms krijg je onverwachts stukjes opvoeding terug. Daar word je blij van én heb je werk aan. De samenwerking in het gezin wordt dan ook geactiveerd. Wat kostelijk is dat. Kleine zus gaat redderen, zachte zoon veegt de hele zitkuil uit, grootzus laat eigen programma varen en feest mee. Ze wordt zelfs door de jongens meegevraagd in het spel, want ze denken natuurlijk, dat gaat ons voordeel opleveren.
En springerd begeeft zich in 'zijn' club. Stoer en met veel herrie. Wat een volume hebben die gasten. Ontzettend. Maar wat zijn ze ook nog toegankelijk. Ik geniet enorm. Een paar boys willen al koffie. Gezellig.
We feesten nog even door. Straks komen ze vast weer van de grote puber-trek naar de frietpan. Wat is moeder-zijn een vreugde. Ik geniet er zo van. Ondertussen overdenk ik mijn passie en waar ik allemaal niet aan toe kom. Zoals schrijven. Nu net even een momentje. Wie weet zet dit de toon weer voor meer. Je kan wel passie hebben, maar het moet ook nog in je dag passie;-).
Vonden we daar toch een doosje oud vuurwerk. De kers op de jongenstaart. Zomaar een paar knallen, maar dol en vol adrenaline genoten ze. Tot ergernis van een paar buren, die acuut kwamen klagen. En nee, dat zijn niet mijn eigen buren. Tegenwoordig mag je wel geruisloos achter je mobiel zitten, maar een enkel rotje en schreeuwend volk even op straat is gelijk not done. Ik lijk wel stoer, maar ben dan diep onder de indruk. Maar binnenin blijft de mening bestaan, laat ze genieten. Ben je niet jong geweest? Ik vond het een sfeervol feestje, geen wanklank. Met twee pakken snacks achter de kiezen ging iedereen zeer goed gehumeurd naar huis. En ik geniet na. En eet nu de restjes op.
Er ligt hier iemand dik tevreden in bed. En daar doen we het voor.
En springerd begeeft zich in 'zijn' club. Stoer en met veel herrie. Wat een volume hebben die gasten. Ontzettend. Maar wat zijn ze ook nog toegankelijk. Ik geniet enorm. Een paar boys willen al koffie. Gezellig.
We feesten nog even door. Straks komen ze vast weer van de grote puber-trek naar de frietpan. Wat is moeder-zijn een vreugde. Ik geniet er zo van. Ondertussen overdenk ik mijn passie en waar ik allemaal niet aan toe kom. Zoals schrijven. Nu net even een momentje. Wie weet zet dit de toon weer voor meer. Je kan wel passie hebben, maar het moet ook nog in je dag passie;-).
Vonden we daar toch een doosje oud vuurwerk. De kers op de jongenstaart. Zomaar een paar knallen, maar dol en vol adrenaline genoten ze. Tot ergernis van een paar buren, die acuut kwamen klagen. En nee, dat zijn niet mijn eigen buren. Tegenwoordig mag je wel geruisloos achter je mobiel zitten, maar een enkel rotje en schreeuwend volk even op straat is gelijk not done. Ik lijk wel stoer, maar ben dan diep onder de indruk. Maar binnenin blijft de mening bestaan, laat ze genieten. Ben je niet jong geweest? Ik vond het een sfeervol feestje, geen wanklank. Met twee pakken snacks achter de kiezen ging iedereen zeer goed gehumeurd naar huis. En ik geniet na. En eet nu de restjes op.
Er ligt hier iemand dik tevreden in bed. En daar doen we het voor.
Reacties