vlinder
Wat is ze toch een vlinder.
De vakantie is de tweede week ingevlogen. Wat is het genieten, zo in ons eigen ritme. En wat zitten we veel lekker buiten te eten, koffie te doen, tussen de rijk bloeiende passiebloem in onze dierbare zitkuil. Heerlijk in mijn element.
Vandaag gaan de boys allemaal uit. Logeren bij tante, logeren bij neef een nachtje in de caravan, kamperen met papa. Iedereen een super blije dag daardoor. Het is wel gewoon dinsdag. De folders komen binnen. Nog net even de krachten van puberzoon benutten dan, met grote tegenzin toch lachend de klus klaren. Ik geef 'm maar even een straatje cadeau en zo cross ik door. De dames bezorgen een eitje voor me en een lieve vrouw appt dat er lekkers bij zit als ze terug komen. Wat schattig. 2 lekkere caken, mmmm, daar maken we een beginnetje mee.
Na de koffie klaren we de folderklus als vrouwen des huizes. Het moet een beetje snel, want grote zus gaat met vriendinnen picknicken. En weet je, fluister ik tegen Imke, als wij met z'n tweetjes zijn, gaan wij naar de snackbar. Ooooow, ze geeft bijna licht. Geweldig. En doen we dan ook een milkshake? Of ijs? Met disco-dip? Ja hoor, je mag kiezen. Zo folderen we dus op zeer goede moed. Imke dartelt mee. Ze fietst, praat, kijkt, roept, lekker vrolijk. Tot ik zeg, doe je ook een krantje in de bus? Nee-ee, dat wil ik niet. Ach joh, probeer er eens eentje. Ik verzin de makkelijke brievenbussen. Daar doet ze af en toe een krantje. Trots dat ze kijkt. Ze huppelt ineens rond. Zo vrolijk dat grote zus me roept en zegt, wie doe ik na (huppelend0. Het valt echt op. Wat een genot.
Bij de snackbar schuift ze netjes aan tafel met een Donald-Duckje, in de wachtstand. Een oudere dame gaat naast haar zitten en ze babbelt er lustig op los. Ik blijf gewoon kijken naar haar, wat is ze blij. Thuis eten we alles heerlijk op in de zitkuil. We smikkelen samen. En mag ik dan nog opblijven? Ja hoor, je mag nog opblijven. Het houdt niet op. Zullen we nog even samen ons fiets-straatje folderen? Doe je nog mee, zeg ik? Dan drinken we samen koffie daarna. En zijn we helemaal klaar. Jaaaa, dat is goed. Het is maar een kort stukje, maar we doen het toch net even. We bewonderen kleine geitjes, echt vakantie-sfeer. De kalkoenen slapen gelukkig, want oh, dat geluid vind ze zo eng. We fietsen ernaar toe en ik zeg, durf je je angsten al te overwinnen? Giebelend durven we t, inderdaad, geen kalkoentje te zien. Hi hi, dat overleef je dan toch mooi.
Mam, als je nee-nee hebt (sticker), kan je dan niet lezen? Want dan moet je juist ja-ja doen, dan kan je toch plaatjes bekijken. Schitterend. Ik schater.
Als we naar huis gaan, vraag ik, waarom ben je toch zo blij? Ze straalt maar en straalt maar. Ze zegt: Omdat ik het zo gezellig vind en omdat ik je zoooo lief vindt. Wat een schat. Wat een verbondenheid met mijn lieve vlinder.
We drinken nog even wat samen. Ik zet koffie en ze zegt, nu ben ik echt nog niet moe:-). Prachtig. Heel moe dus. Nog een lievelingskoekie erbij, d'r favoriete korenkoekje en dan is de keus, welk boek. Want de slaap geeft kou, dus dicht tegen elkaar aan lezen we uit de prentenbijbel 1,2,3,4 verhalen. Heel stil zit ze.
Onder de wol. Vlindertje is niet veel minuten wakker meer. En ik geniet na van de heerlijke tijd met haar. Vlinders zijn zo mooi. Ze hebben mijn hart. Maar ons eigen vlindertje treft alles.
De vakantie is de tweede week ingevlogen. Wat is het genieten, zo in ons eigen ritme. En wat zitten we veel lekker buiten te eten, koffie te doen, tussen de rijk bloeiende passiebloem in onze dierbare zitkuil. Heerlijk in mijn element.
Vandaag gaan de boys allemaal uit. Logeren bij tante, logeren bij neef een nachtje in de caravan, kamperen met papa. Iedereen een super blije dag daardoor. Het is wel gewoon dinsdag. De folders komen binnen. Nog net even de krachten van puberzoon benutten dan, met grote tegenzin toch lachend de klus klaren. Ik geef 'm maar even een straatje cadeau en zo cross ik door. De dames bezorgen een eitje voor me en een lieve vrouw appt dat er lekkers bij zit als ze terug komen. Wat schattig. 2 lekkere caken, mmmm, daar maken we een beginnetje mee.
Na de koffie klaren we de folderklus als vrouwen des huizes. Het moet een beetje snel, want grote zus gaat met vriendinnen picknicken. En weet je, fluister ik tegen Imke, als wij met z'n tweetjes zijn, gaan wij naar de snackbar. Ooooow, ze geeft bijna licht. Geweldig. En doen we dan ook een milkshake? Of ijs? Met disco-dip? Ja hoor, je mag kiezen. Zo folderen we dus op zeer goede moed. Imke dartelt mee. Ze fietst, praat, kijkt, roept, lekker vrolijk. Tot ik zeg, doe je ook een krantje in de bus? Nee-ee, dat wil ik niet. Ach joh, probeer er eens eentje. Ik verzin de makkelijke brievenbussen. Daar doet ze af en toe een krantje. Trots dat ze kijkt. Ze huppelt ineens rond. Zo vrolijk dat grote zus me roept en zegt, wie doe ik na (huppelend0. Het valt echt op. Wat een genot.
Bij de snackbar schuift ze netjes aan tafel met een Donald-Duckje, in de wachtstand. Een oudere dame gaat naast haar zitten en ze babbelt er lustig op los. Ik blijf gewoon kijken naar haar, wat is ze blij. Thuis eten we alles heerlijk op in de zitkuil. We smikkelen samen. En mag ik dan nog opblijven? Ja hoor, je mag nog opblijven. Het houdt niet op. Zullen we nog even samen ons fiets-straatje folderen? Doe je nog mee, zeg ik? Dan drinken we samen koffie daarna. En zijn we helemaal klaar. Jaaaa, dat is goed. Het is maar een kort stukje, maar we doen het toch net even. We bewonderen kleine geitjes, echt vakantie-sfeer. De kalkoenen slapen gelukkig, want oh, dat geluid vind ze zo eng. We fietsen ernaar toe en ik zeg, durf je je angsten al te overwinnen? Giebelend durven we t, inderdaad, geen kalkoentje te zien. Hi hi, dat overleef je dan toch mooi.
Mam, als je nee-nee hebt (sticker), kan je dan niet lezen? Want dan moet je juist ja-ja doen, dan kan je toch plaatjes bekijken. Schitterend. Ik schater.
Als we naar huis gaan, vraag ik, waarom ben je toch zo blij? Ze straalt maar en straalt maar. Ze zegt: Omdat ik het zo gezellig vind en omdat ik je zoooo lief vindt. Wat een schat. Wat een verbondenheid met mijn lieve vlinder.
We drinken nog even wat samen. Ik zet koffie en ze zegt, nu ben ik echt nog niet moe:-). Prachtig. Heel moe dus. Nog een lievelingskoekie erbij, d'r favoriete korenkoekje en dan is de keus, welk boek. Want de slaap geeft kou, dus dicht tegen elkaar aan lezen we uit de prentenbijbel 1,2,3,4 verhalen. Heel stil zit ze.
Onder de wol. Vlindertje is niet veel minuten wakker meer. En ik geniet na van de heerlijke tijd met haar. Vlinders zijn zo mooi. Ze hebben mijn hart. Maar ons eigen vlindertje treft alles.
Reacties