kruimels
Kruimels. Ze liggen soms nog op tafel als ik na het ontbijt de grote tafel omvorm tot werkblad. Ze blijven plakken aan m'n papier of laptop, dat is niks. Met mijn handen veeg ik ze op, voor de vogels of voor de prullenbak.
Kruimels, het thema van deze week in de 40-dagen-kalender. Ik vind het heerlijk om de kalender van Tear te lezen. Ondanks allerlei meningen van favoriete columnisten die vasten van deze kalenders. Ik begrijp ze nog ook. Druk met goed doen kan zelfs te druk zijn of gewoon niet lukken. Toch ben ik dol op deze kalender, die net weer even een andere blik werpt op onze wereld en onze beleving. Het valt me wel elk jaar op, dat ook deze weken gewoon vol zitten met gezins- en leefdrukte. Het stemt me tot nadenken.
Kruimels. Als je een kruimeltje licht in het donker verspreid, zie je het al oplichten. En voor mensen, die in het ellendige donker van hun leven zitten, scheelt dat enorm. Het houdt me bezig. Ben sinds februari met een andere koers bezig in mijn leven. Het maakt me blij en houdt me bezig, ik denk wat af. Lees hier een stuk, daar een blad, daar een krant, daar een boek. Vooral wat me raakt, raap ik eruit, vaak nog ongeordend, soms maar kruimels.
Als de maatschappij nou een brood zou zijn, en de mensen kruimels, dan ging ik toch voor de kruimels, die verloren liggen te liggen. En wil ze door mijn gewone leven, door om te zien naar anderen, vegen bij de andere kruimels. Misschien geeft ze dat zelfs wel het gevoel weer brood te zijn. En dan ben ik blij, ik geloof in de kracht van kruimels.
De stille week begint. Als ik elke dag een kruimel genade ervaar, dan juich ik. Het geeft me Leven.
Kruimels, het thema van deze week in de 40-dagen-kalender. Ik vind het heerlijk om de kalender van Tear te lezen. Ondanks allerlei meningen van favoriete columnisten die vasten van deze kalenders. Ik begrijp ze nog ook. Druk met goed doen kan zelfs te druk zijn of gewoon niet lukken. Toch ben ik dol op deze kalender, die net weer even een andere blik werpt op onze wereld en onze beleving. Het valt me wel elk jaar op, dat ook deze weken gewoon vol zitten met gezins- en leefdrukte. Het stemt me tot nadenken.
Kruimels. Als je een kruimeltje licht in het donker verspreid, zie je het al oplichten. En voor mensen, die in het ellendige donker van hun leven zitten, scheelt dat enorm. Het houdt me bezig. Ben sinds februari met een andere koers bezig in mijn leven. Het maakt me blij en houdt me bezig, ik denk wat af. Lees hier een stuk, daar een blad, daar een krant, daar een boek. Vooral wat me raakt, raap ik eruit, vaak nog ongeordend, soms maar kruimels.
Als de maatschappij nou een brood zou zijn, en de mensen kruimels, dan ging ik toch voor de kruimels, die verloren liggen te liggen. En wil ze door mijn gewone leven, door om te zien naar anderen, vegen bij de andere kruimels. Misschien geeft ze dat zelfs wel het gevoel weer brood te zijn. En dan ben ik blij, ik geloof in de kracht van kruimels.
De stille week begint. Als ik elke dag een kruimel genade ervaar, dan juich ik. Het geeft me Leven.
Reacties