Tent

Mensen vechten elkaar soms de tent uit. Je zou zomaar akelig menselijk kunnen reageren op vakantie. Dicht op elkaar en ernstig aan vakantie toe, dan kan dat allemaal wat minder harmonieus zijn. Zo niet gisteren.

Er is een tentdienst. In de sfeer van vakantie ernaar toe. Onderweg in de auto zie ik twee crocs-voetjes naast me. Zachte zoon is geheel ontspannen. De springerd heeft z'n sportbroekje ook niet verwisseld voor iets deugdelijker broek en prinses is getooid met loomelastiekjes rond hoofd en middel, uiterst spontaan weer opgesnord in de vakantie. Nou ja, frons, dit is vakantie. Ik ben rok-getrouw, dus daar scoor ik dan toch altijd nog punten mee. Springerd houdt niet zo van onverwachte dingen, dus die piept nog wat van, hoe zou het eruit zien, hoe zou het gaan, tja, ik weet t ook niet. We gaan het zien.

Wat is dit leuk! Waar de ene avond het bier rijkelijk vloeit, is de volgende avond de tent omgetoverd voor vrij voelend protestants kerkvolk. En wat een inspirerend geheel. Rob Favier weet ons goed mee op reis te nemen. In een tent zijn blijkbaar geen kerkmuren, evangelisch zijn we daar allemaal. Samen in echtheid en verbondenheid. Hier telt de liefde van Jezus. Geen theologisch hoogstandje, maar gewoon de praktijk van alle dag, vakantie en reizen. Goedkoop? Nou, nee. Dat totaal niet. Ik vond het gaaf. En niks geen druppel-op-de-gloeiende-plaat-verhaal. Jezus zei dat nergens tegen zijn discipelen. Jij kan verschil maken voor armen en ellendigen, oh, koren op mijn molen. Elk kind telt.

Weer genoeg om over na te denken. De koffie smaakte goed tussen dat tentvolk. En een lieve koffiehuisklant glunderde..dit was jouw ding hé. Ja, dit was mijn ding. Opgetogen naar huis. Genieten met een grote G.




Reacties

Populaire posts van deze blog

Zaai liefde

Of 't toch zo gaat

Toestand