genieten

Genieten.

Een kwartiertje op een dag streef ik te wandelen. Ik vraag wie van de kinderen mee wil.
Natuurlijk lukt t niet elke dag. Het is een streven. Maar elk kind doet wel eens mee. En soms doen we een grote ronde. Dan halen we wat kwartiertjes in.

In het voorjaar zie je de natuur om je heen groeien. Wat is het mooi op deze Hemelvaartsdag. Bloesems sieren je wandeling. Als je wandelt, dringt tot het tot je door. Het is zo goed hier tijd voor te doen. En van te genieten. De gesprekjes die je hebt met elk kind zijn bovendien heel waardevol. Soms gewoon allerlei geraas. Soms speciale gevoelens, die je worden toevertrouwd. De één oog voor mensen, de ander voor details. Prachtig.

Vanavond sierde het mooie gezang van vogels ons tochtje. En stonden  we vol respect bij een boom te luisteren, waar in het hoogste topje een lijster zijn lied floot. Zo zuiver, zo mooi. Tot eer van Zijn Schepper.

Een pakje sigaretten stoort. Ik gooi het in de prullenbak. Soms...zegt zoon..dan zie ik iets (foto dus) en blijf ik dat zien. Ja, bah, zeg ik, dat kan je hebben. Ja, dan krijg ik een nachtmerrie, zegt hij. Kan je er iets aan doen, zeg ik? Ja, glimlacht hij heimelijk, ik kan God dan vragen of Hij dat weg doet. Zo van, ik weet dat wel, maar vergeet t ook. Dat klopt, zeg ik. Dat mag je leren.

Bij de vijver is nog meer gekwetter en gezang en we staan nog even stil. Hoor je de lijster nog, zegt zoon? Ja, inderdaad. Wat een lied.

Laat dan bloesems nog maar vaak je dromen sieren. En het gezang van de lijster je verwonderen.

Genieten.