hoekje
Het is weer zo een dag. Overal ligt wat. De shop-inhoud ligt binnen, omdat de winkel wordt verbouwd. De was droogt pas vandaag, na veel daagjes wachten. Stapeltjes droog binnen, gekregen kleren in tassen in een hoek, een vol rek buiten, stoelen vol. Boeken voor de rommelmarkt, die net voorbij is, uhum. Waar begin ik in vredesnaam op te ruimen?
In de keuken grijnzen stof en vet me tegemoet. Daar dus. Gisteren zei ik nog tegen een vrouw dat ik er nou ook niet echt een hekel aan heb, aan huishouden. Vandaag ontmasker ik deze leugen, ik ben het hartsgrondig beu en verfoei dit werk. Vies, vet, veel werk. Zeven potjes zwarte peper, 3 witte peper, (als groot gezin kan je namelijk altijd alles gebruiken, denkt men), bijna lege potjes, verkleurde spliterwten, omdat je toch minstens een keer per jaar zelf snert maakt, onbegrijpelijke kruiden, onbestemde zaadjes. Wat moet ik met dit hoekje. Soppen, water verversen, soppen, water verversen, de bel. Een vrouw brengt cadeautjes voor in de pakketten van vrouwen, die een hart onder de riem nodig hebben. Even tijd voor koffie? Het is een bende, maar dat geeft niet toch? Nou, zegt de vrouw, dan ben je helemaal gastvrij, als je je werk zo laat liggen. Leuke babbel was t, tja, de koffiezetapparaat is het enige vetvrije apparaat in huize Kingma zo ongeveer. Weer verder in het hoekje kruiden. Het begint wat vetvrij te worden. En leger, heerlijk, de kliko vult, en het tasje voor de grote gezinnen, die peper kunnen gebruiken.
Er speelt een liedje in mijn hoofd, jij in jouw klein hoekje...en ik in het mijn. Nou, voor dit hoekje huis laten we dit inderdaad maar zo. en we ruimen nog even door....nog lang geen avond.
In de keuken grijnzen stof en vet me tegemoet. Daar dus. Gisteren zei ik nog tegen een vrouw dat ik er nou ook niet echt een hekel aan heb, aan huishouden. Vandaag ontmasker ik deze leugen, ik ben het hartsgrondig beu en verfoei dit werk. Vies, vet, veel werk. Zeven potjes zwarte peper, 3 witte peper, (als groot gezin kan je namelijk altijd alles gebruiken, denkt men), bijna lege potjes, verkleurde spliterwten, omdat je toch minstens een keer per jaar zelf snert maakt, onbegrijpelijke kruiden, onbestemde zaadjes. Wat moet ik met dit hoekje. Soppen, water verversen, soppen, water verversen, de bel. Een vrouw brengt cadeautjes voor in de pakketten van vrouwen, die een hart onder de riem nodig hebben. Even tijd voor koffie? Het is een bende, maar dat geeft niet toch? Nou, zegt de vrouw, dan ben je helemaal gastvrij, als je je werk zo laat liggen. Leuke babbel was t, tja, de koffiezetapparaat is het enige vetvrije apparaat in huize Kingma zo ongeveer. Weer verder in het hoekje kruiden. Het begint wat vetvrij te worden. En leger, heerlijk, de kliko vult, en het tasje voor de grote gezinnen, die peper kunnen gebruiken.
Er speelt een liedje in mijn hoofd, jij in jouw klein hoekje...en ik in het mijn. Nou, voor dit hoekje huis laten we dit inderdaad maar zo. en we ruimen nog even door....nog lang geen avond.
Reacties