soms
Soms leef je zo.
De 40 dagen kalender ligt op dressoir. Tussen de bolletjes wol, de potjes die ik om wil haken, de mand met papieren om te lezen als je eens lekker zit en de rapporten van de kinderen. Morgen eens opruimen is een mooie terugkerende gedachte. Vasten? Nee, we voegen iets toe. We laten nog even niks vallen. Kerkschoonmaak, net op maandag, gewoon even doen. Tandarts, half 12, tja, zal moeten. Tafeltennis schoonmaken, waarom net op dezelfde dag? Bleeeeh, maar ja, de gedachte dwingt me, als iedereen nou eens mee doet ben je niet zo vaak aan de beurt. Naar huis, waar je eigen home wacht, onaangeroerd. Tuurlijk, even tafel leeg, aanrecht netjes, krantje-duik, de bel. Maaltijd voor mevrouw die 'mee-eet', broodje naar de buren, die ziek zijn, fiets gereed voor de kinderen te halen.
Mijn geliefde komt net thuis. Met een overheerlijke after-valentijn-traktatie. De 14de februari laten we gerust passeren, om de andere dagen van het jaar in liefde te leven. " Ik vond dat je het deze dag heel goed kon gebruiken", doelend op mijn tandarts-stress en mijn volle program. De liefde van mijn leven, en hazelnootgebak voegt daar veel aan toe.
Wat rest is ons loopje naar mevrouw Blij-met-een-ei en een babbel. Koffie even een keer niet, ik heb vandaag bij elk programma-onderdeel 2 bakjes gedaan. Voor we huiswaarts wandelen vragen we, kom je morgen lekker frietjes mee eten? Gezellig.
Een vriendin bezorgt ons fruit. Lief! Ze krijgt een stapel tijdschriften mee en zoonlief verpatst nog een pakje stroopwafels op aanraden van mams, waarop onze zachte zoon zegt, ik verzamel geld. Ook een euro. Stromen van zegen, ik word er zo happy van.
Nadat ik s avonds nog een keer het stalen ros uit de schuur haal om naar de verhalen op school te luisteren van mijn kroost, fiets ik zonder benen naar huis. Om nog maar één ding te willen, thee en chips. Op maandag, ja, dit keer op maandag.
Vasten? Vast niet. Ben verkikkerd op goed doen. En soms in langzamer tempo. Soms.
De 40 dagen kalender ligt op dressoir. Tussen de bolletjes wol, de potjes die ik om wil haken, de mand met papieren om te lezen als je eens lekker zit en de rapporten van de kinderen. Morgen eens opruimen is een mooie terugkerende gedachte. Vasten? Nee, we voegen iets toe. We laten nog even niks vallen. Kerkschoonmaak, net op maandag, gewoon even doen. Tandarts, half 12, tja, zal moeten. Tafeltennis schoonmaken, waarom net op dezelfde dag? Bleeeeh, maar ja, de gedachte dwingt me, als iedereen nou eens mee doet ben je niet zo vaak aan de beurt. Naar huis, waar je eigen home wacht, onaangeroerd. Tuurlijk, even tafel leeg, aanrecht netjes, krantje-duik, de bel. Maaltijd voor mevrouw die 'mee-eet', broodje naar de buren, die ziek zijn, fiets gereed voor de kinderen te halen.
Mijn geliefde komt net thuis. Met een overheerlijke after-valentijn-traktatie. De 14de februari laten we gerust passeren, om de andere dagen van het jaar in liefde te leven. " Ik vond dat je het deze dag heel goed kon gebruiken", doelend op mijn tandarts-stress en mijn volle program. De liefde van mijn leven, en hazelnootgebak voegt daar veel aan toe.
Wat rest is ons loopje naar mevrouw Blij-met-een-ei en een babbel. Koffie even een keer niet, ik heb vandaag bij elk programma-onderdeel 2 bakjes gedaan. Voor we huiswaarts wandelen vragen we, kom je morgen lekker frietjes mee eten? Gezellig.
Een vriendin bezorgt ons fruit. Lief! Ze krijgt een stapel tijdschriften mee en zoonlief verpatst nog een pakje stroopwafels op aanraden van mams, waarop onze zachte zoon zegt, ik verzamel geld. Ook een euro. Stromen van zegen, ik word er zo happy van.
Nadat ik s avonds nog een keer het stalen ros uit de schuur haal om naar de verhalen op school te luisteren van mijn kroost, fiets ik zonder benen naar huis. Om nog maar één ding te willen, thee en chips. Op maandag, ja, dit keer op maandag.
Vasten? Vast niet. Ben verkikkerd op goed doen. En soms in langzamer tempo. Soms.
Reacties
Geliefde, ik tel twéé dingen!